Hebben jullie dat ook?
Altijd rond deze tijd vallen de kastanjes van de bomen. In het gras en op straat.
En die kan ik niet laten liggen. Iets in mij zegt dat ik ze moet oprapen.
Oei ik lijk dan wel een klein kind.
Het verschil tussen mij en een kind is dat ik ze niet uit de bomen sla met stokken maar ik raap ze op van de grond.
Elke doordeweekse morgen fiets ik samen met mijn bordercollie BJ altijd een stukje mee met mijn jongste zoon die dan naar school gaat in een andere stad.
Mijn zoon slaat links af en wij fietsen rechtdoor. Wij ( ik en Bj ) komen dan langs het park en daar langs de weg staan een heleboel kastanje bomen.
Dus het ligt rond deze tijd bezaait met kastanjes op de grond.
Ik moet dan de kastanjes zoeken en op rapen.
Ondertussen fietsen ouders met kinderen die naar school gaan mij voorbij.
Wat zullen ze wel niet van mij denken als ze goedemorgen tegen me zeggen.
Ach wat kan mij dat ook schelen.
Ik heb nu op tafel een mooie schaal met mijn zelf geraapte kastanjes staan.
En morgen als ik er weer langs de kastanje bomen fiets met BJ, dan zoek en raap ik gewoon weer de kastanjes op.
GROETJES MIRANDA
Het staat ook zo gezellig op tafel,de herfst in huis.Groetjes Rita.
BeantwoordenVerwijderenOh Miranda, wat ben ik blij dat ik niet de enige ben met deze "afwijking".
BeantwoordenVerwijderenIk kan ze ook echt niet laten liggen, wordt er zo hebberig van.
Eohh, er zijn meer grote mensen, die deze afwijking hebben... Een hele opluchting, want ik schaam me altijd een beetje: kastanjes, beukennootjes - ik raap alles op. Ook dat hebberige gevoel, het zijn vast de genen.... En alles is zo mooi, als je het bij elkaar legt. Ik blijf het gewoon den, kan mij die blikken schelen... Nu weet ik, dat jij het ook doet!
BeantwoordenVerwijderenOhhh en dan ben ik die ene die het wel wil maar niet durft.
BeantwoordenVerwijderenVoel en zie overal ogen in mijn rug prikken.
Net op de fiets naar Bolsward zag ik ook een kastanje boom.
En ik durfde niet. Vroeger in Utrecht hadden we een kastanjeboom
op het schoolplein tegenover ons huis en dan kon ik stiekem de kastanjes van de straat halen. Als niemand me zag...